⛅ Pies Się Ślini I Mlaska

Wszystkie te powody mają naukowy termin - pseudooptyzm, zwodnicze ślinienie się. Jeśli jednak żadna z przyczyn nie jest obecna, a kot ma ślinę z pyska, może to spowodować chorobę. Najczęstsze przyczyny: Ciało obce w ustach; Problemy z jamą ustną (zęby, zapalenie jamy ustnej, ropień zębów itp.); Uszkodzenie gruczołów Nasz problem teraz polega na tym, że Mollka strasznie zaczęła mlaskać (16 marca) chodzi i ciągle się oblizuje i mlaska. Nieraz ustanie i patrzy się w dół mlaska i mlaska. Dziwi mnie to, że czasami bawiąc się, nagle podnosi głowę, zaczyna coś wąchać i patrzeć się w sufit, albo na ścianę i "mlaska" (jakby coś widziała). Dlaczego mój pies się ślini? Przyczyna ślinienia się psa jest czasem bardzo błaha. Niekiedy pies zagryzł patyk i zranił sobie podniebienie co wywołuje podrażnienie. Innym razem przyczyna jest bardziej złożona i wiąże się z alergią. Najczęściej jednak sygnalizuje ból zęba. Pies chodzi w kółko, aby przyjąć najwygodniejszą pozycję. To naturalne zjawisko i nie należy się tym przejmować. Zwierzę po prostu przygotowuje sobie miejsce do odpoczynku, aby zapewnić sobie komfortowy relaks. Co więcej, pies kręci się w kółko nie tylko wtedy, gdy chce położyć się na swoim legowisku, ale również na kanapie. Tłumaczenia w kontekście hasła "aż się ślini" z polskiego na francuski od Reverso Context: Marynarka aż się ślini na ten wynalazek. Próchnica zębów, zapalenie dziąseł, nagromadzenie kamienia nazębnego i guzy jamy ustnej i/lub gardła powodują, że psy będą ślinić się bardziej niż zwykle. Choroby jamy ustnej i zębów, jeśli postępują, mogą powodować poważną chorobę całego organizmu, a w niektórych przypadkach nawet zagrażać życiu. Dlaczego pies nagle zacząłby się nadmiernie ślinić? Problemem Dlaczego kot się ślini – informacja, którą teraz posiadasz, pomoże ci zrozumieć swojego pupila lepiej i zadbać o jego dobre samopoczucie. Jestem Krystian, behawiorystą zwierząt z wieloletnim doświadczeniem i prawdziwą pasją do poprawy jakości życia naszych czworonożnych przyjaciół. 7 powodów, dla których Twój pies ślini się zbyt wiele i dlaczego powinieneś się martwić 2023 Autor : Carol Cain | [email protected] . Ostatnio zmodyfikowany: 2023-08-25 06:29 Niemowlę bardzo się ślini, gdy występuje u niego obniżone napięcie mięśniowe. Osłabienie mięśni wokół ust może powodować problem z utrzymaniem śliny w jamie ustnej – i wówczas ślina może wyciekać z buzi. Możliwe przyczyny nasilonego ślinienia u niemowlaka to także: zaburzenia połykania, nieprawidłowe odruchy gryzienia, Tłumaczenia w kontekście hasła "tylko się drapie i ślini" z polskiego na francuski od Reverso Context: Poza tym tylko się drapie i ślini. Tłumaczenie Context Korektor Synonimy Koniugacja Koniugacja Documents Słownik Collaborative Dictionary Gramatyka Expressio Reverso Corporate W przypadku zatrucia kot silnie ślini się, obserwuje się wymioty i biegunkę, skurcze wymiotów, wzmożone pragnienie, osłabienie i wzrost temperatury. W ciężkich przypadkach dochodzi do gorączki, drgawek, paraliżu, rozszerzone źrenice (w przypadku zatrucia pestycydami, rtęcią itp.). Dziąsła i zęby 132 views, 9 likes, 1 loves, 0 comments, 0 shares, Facebook Watch Videos from Małe Pogaduszki - Neurologopeda Karolina Kamińska: Czy ktoś jeszcze nie zna 3rng6yA. Gubienie sierści może być czymś całkiem normalnym lub objawem jakiegoś problemu zdrowotnego. Po czym możemy poznać, czy pies linieje „planowo”, czy może zaczyna łysieć z powodu pasożytów lub jakiejś choroby? Pies linieje dwa razy w roku Większość psów linieje wiosną i jesienią. Wymieniają wtedy sierść na nową. Stary włos obumiera, a w jego miejsce wyrasta następny. Różnie to wygląda u różnych ras. Po niektórych niezbyt widać zachodzącą zmianę, a czas linienia rozpoznajemy głównie po włosach zostawionych na dywanie i kanapach 🙂 Ale czworonogi o gęstej, dwuwarstwowej szacie mogą być naprawdę biedne, jeśli się nią nie zajmiemy. Od razu wtedy widać, kto nie dba o psa. Spod wierzchniej warstwy sierści wystają całe kępki matowego, martwego podszerstka. Wystarczy taką kępkę chwycić i lekko pociągnąć, a zostanie nam w ręku. Ale to nie załatwi sprawy… Chroń przed kołtunem W okresie linienia szczególnie potrzebna jest systematyczna pielęgnacja sierści. Warto wtedy psa częściej kąpać, ale przede wszystkim należy wyczesywać martwy włos. Jest on bowiem szczególnie podatny na kołtunienie. A kołtuny utrudniają dostęp powietrza do skóry, co może powodować jej podrażnienie, odparzenia, a w skrajnych wypadkach prowadzić do zmian chorobowych, np. zgorzeli bakteryjnych. Czym wyczesać martwy włos Narzędzia do zabiegów pielęgnacyjnych należy dobrać do rodzaju sierści. Dla psów długowłosych i tych z dużą ilością podszerstka najlepsze będą metalowe grzebienie o różnym rozstawie zębów. Jeśli sierść już nieco się skołtuniła, przydadzą się grzebienie powlekane teflonem. Niektórzy do usuwania podszerstka używają grzebieni z gumowymi nasadkami na zębach. Dla psów o krótkiej sierści wystarczy zgrzebło lub szczotka z gęstego i twardego włosia. Uwaga na łysiny! Linienie trwa od 4 do 6 tygodni. Jeśli nadmiernie się przeciąga, coś może być nie tak. Co prawda u naszych domowych pupili przebiega ono mniej regularnie niż u psów podwórzowych – jest to spowodowane ogrzewaniem w domach. Ale wtedy zwykle pies linieje dłużej, lecz słabiej. Natomiast intensywne i długo trwające gubienie sierści, prowadzące do powstania łysin, to dla nas znak ostrzegawczy. Szczególnie trzeba zwracać uwagę na łysiny symetryczne, bo często są one spowodowane zaburzeniami hormonalnymi. Innym powodem nadmiernego wypadania sierści może być zarobaczenie zwierzaka. Powodują je zarówno pasożyty w układzie pokarmowym, jak i te atakujące skórę, np. grzyby. Jeśli mamy wątpliwości, czy pies tylko linieje, czy choruje, sprawdźmy, czy nie ma zmian na skórze. Miłego linienia! Linienie to wprawdzie nie choroba, ale… Psy o szczególnie gęstym podszerstku, takie jak malamuty czy husky, tracą sierść bardzo gwałtownie. Dlatego czasem odbija się to na ich samopoczuciu. Mogą być osłabione, a nawet mieć gorączkę. Toteż jeśli zobaczymy, że nasz pies w czasie linienia jest w gorszej kondycji, dajmy mu taryfę ulgową i nie fundujmy mu w tym okresie np. intensywnego szkolenia. Akcja sprzątanie Wiele osób ma w mieszkaniu kilka psów. Z usuwaniem sierści po naszym ulubieńcu jedynaku będziemy mieć dużo mniej pracy niż oni! Długi, jedwabisty włos ciągnie się po dywanie, krótki i twardy – wbija w niego jak igiełki, a średni i miękki – fruwa po kątach i oprócz psa mamy w domu „koty”. Tych ostatnich najłatwiej się pozbyć, używając zwykłego odkurzacza lub miotły. Długie włosy można zbierać ręką, krótsze – gumową miotłą. Godzinę wcześniej warto spryskać tapicerkę roztworem płynu do płukania tkanin (w stosunku 1:3) – dzięki temu włos łatwiej odklei się od powierzchni. Jeśli mamy w domu zwierzę, wybierzmy odkurzacz o mocy silnika 1600 W (trzy lata temu Unia Europejska zarządziła, że to najwyższa moc odkurzaczy dopuszczonych do produkcji). Moc ssania nie powinna być mniejsza niż 350 W. Warto zdecydować się na model bezworkowy – regularnie oczyszczając zbiornik, łatwiej uniknąć przykrego zapachu podczas sprzątania. Godne polecenia są też odkurzacze wodne i z turboszczotką. Autor: Dorota Jastrzębowska Refluks u psa czyli patologiczne zarzucanie treści do żołądka i przełyku. Refluks u psa Czym jest refluks u psa?Czym różni się refluks u psa od choroby refluksowej?Anatomia górnego odcinka przewodu pokarmowegoRefluks u psa przyczynyNadżerki i wrzody żołądkaZapalenie przełykuKamica dróg żółciowychDlaczego żółć jest niebezpieczna?Refluks u psa objawyChoroby nowotworowe przełykuChoroby nowotworowe żołądkaRefluks u psa diagnostykaWywiad lekarskiBadanie kliniczneBadanie ultrasonograficzneBadanie radiologiczne przeglądoweBadanie radiologiczne kontrastoweBadanie endoskopoweRefluks u psa leczenieRefluks u psa dietaLeki stosowane w przypadku refluksu u psówLeki zobojętniające sok żołądkowy psaAntagoniści receptora histaminowegoInhibitory pompy protonowejSukralfatRefluks u psa rokowanie Czym jest refluks u psa? Refluks to stan, kiedy treść z dwunastnicy cofa się przez odźwiernik do żołądka, mówimy wtedy o refluksie dwunastniczo – żołądkowym (DGR), lub z żołądka do końcowej części przełyku. W drugim przypadku to refluks żołądkowo – przełykowy (GOR/GER). Niekiedy obie przypadłości występują jednocześnie i taką sytuację określa się mianem refluksu dwunastniczo – żołądkowo – przełykowego (DGER). U psów w górnym odcinku przewodu pokarmowego treść pokarmowa powinna być przesuwana w jednym kierunku – w kierunku jelit. W stanach patologicznych może dojść do sytuacji, kiedy mieszanina żółci, kwasów żółciowych i soku trzustkowego znajdujących się w dwunastnicy cofa się do żołądka, gdzie miesza się z sokiem żołądkowym zawierającym kwas solny i pepsynę, i może być zarzucana jeszcze wyżej, do przełyku. Czym różni się refluks u psa od choroby refluksowej? Samo patologiczne cofanie się treści zwane jest refluksem, natomiast pojawienie się zmian w tkankach oraz towarzyszących im objawów to już choroba refluksowa. Choroby refluksowe nazywamy analogicznie do odpowiadających im refluksów czyli: choroba refluksowa dwunastniczo – żołądkowa,dwunastniczo – żołądkowo – przełykowa,żołądkowo – przełykowa zwana chorobą refluksową przełyku. Granica pomiędzy refluksem a chorobą refluksową jest bardzo płynna i niekiedy trudno jednoznacznie określić czy występuje refluks u psa, czy raczej już choroba refluksowa u psa. Dodatkowo w jednym przypadku refluks u psa może stanowić przyczynę choroby, a w innym być tylko jednym z objawów całego zespołu zaburzeń. Przyjmuje się, że u człowieka występuje głównie refluks żołądkowo przełykowy i dwunastniczo żołądkowo przełykowy, natomiast u zwierząt, zwłaszcza u psów, mówi się przede wszystkim o refluksie dwunastniczo żołądkowym. Szukając informacji o refluksie można spotkać się także z pojęciem regurgitacji, które czasem mylnie stosowane jest jako synonim refluksu. Regurgitacja jednak to nasilony refluks u psa, w którym treść żołądkowa dociera aż do gardła, powodując kwaśny, nieprzyjemny smak lub uczucie nadmiernej ilości śliny w jamie ustnej. Anatomia górnego odcinka przewodu pokarmowego Przewód pokarmowy dzieli się na następujące odcinki: przełyk,żołądek,jelito cienkie,jelito grube,kanał odbytowy,odbyt. Jako, że w tym artykule omawiamy zagadnienia związane z refluksem, przybliżę budowę jedynie wybranych elementów wchodzących w skład układu pokarmowego. Początkowy odcinek przewodu pokarmowego stanowi przełyk wraz z żołądkiem. Przełyk jest rurowatą, rozciągliwą strukturą posiadającą trzy odcinki: część szyjną,część piersiową,część brzuszną. Dalej znajduje się żołądek, który jest rozszerzeniem przewodu pokarmowego o hakowatym kształcie, leży pomiędzy przełykiem i dwunastnicą. W tej części przewodu pokarmowego dochodzi do obróbki chemicznej treści pokarmowej pod wpływem soku żołądkowego. Psy mają żołądek typu prostego jednokomorowego, o pojemności od 0,6 litra u psów małych ras do nawet 8 litrów u psów ras bardzo dużych. Składa się on z trzech podstawowych części: wpustu,trzonu,odźwiernika. Wyróżniamy też dno żołądka i dwie krzywizny – mniejszą i większą. W błonie śluzowej żołądka znajdują się między innymi komórki okładzinowe produkujące kwas solny (HCl). Ważnym elementem tych komórek jest tzw. pompa protonowa. Protony to inaczej jony wodorowe (H+), pompa protonowa ma zdolność transportowania ich na zewnątrz komórki, gdzie po połączeniu z jonami chlorkowymi (Cl-) tworzą wydostający się do światła żołądka kwas solny. Poza trawieniem pokarmu, kwas solny obniża pH środowiska żołądka, które u psów wynosi około 1. Tak niskie pH ma działanie bakteriobójcze oraz aktywuje produkowany przez inne komórki żołądka – komórki główne – nieaktywny pepsynogen w aktywną, odpowiedzialną za trawienie białek, pepsynę. Odźwiernik z kolei przechodzi w początkową część jelita cienkiego – dwunastnicę, która następnie przechodzi w jelito czcze. To w dwunastnicy swoje ujścia mają przewody żółciowy i trzustkowy, a miazga pokarmowa miesza się z sokiem trzustkowym, żółcią oraz wydzieliną gruczołów jelitowych. Do prawidłowej pracy układu pokarmowego niezbędne są także, tak zwane gruczoły dodatkowe, czyli gruczoły ślinowe, wątroba i trzustka – to właśnie one są odpowiedzialne za produkcję żółci i soku trzustkowego. Trzustka jest gruczołem pełniącym funkcje zewnątrz- i wewnątrzwydzielnicze. Produkuje insulinę i glukagon – dwa hormony, których głównym działaniem jest regulacja poziomu glukozy we krwi. Enzymami trzustki są: trypsyna, amylaza i lipaza, są to enzymy niezbędne do trawienia skrobi, białek i tłuszczów i wchodzą w skład soku trzustkowego. Organ ten odpowiada także za produkcję płynu o wysokim stężeniu grup węglanowych, głównie wodorowęglanu sodu, służącego do neutralizacji kwasu solnego w obrębie dwunastnicy. Wątroba natomiast to największy gruczoł organizmu, który pełni wiele ważnych funkcji. Nie będę omawiać wszystkich, zaznaczę tylko, że komórki wątroby, hepatocyty, produkują żółć, transpontowaną przewodami żółciowymi do pęcherzyka żółciowego, gdzie jest magazynowana, a następnie przewodem żółciowym doprowadzana do dwunastnicy. Refluks u psa przyczyny Zarzucanie treści dwunastniczej do żołądka jest u psów zjawiskiem naturalnym, jeśli występuje sporadycznie, pojawia się w okresie pomiędzy posiłkami i nie jest związane z pojawieniem się zaburzeń w pracy lub strukturze przewodu pokarmowego. U zdrowego psa praca górnego odcinka przewodu pokarmowego polega na pełnej synchronizacji wszystkich narządów i układów biorących udział w pasażu treści pokarmowej. Mowa tu o gruczołach ślinowych, przełyku wraz z mięśniami zwieraczami przełyku, żołądku, odźwierniku, dwunastnicy, a także wątrobie z pęcherzykiem żółciowym oraz trzustce. Dzięki ich współpracy żadne z tkanek nie są uszkadzane. Chodzi tu głównie o błonę śluzową, a dokładnie o jej śluzówkę czyli najbardziej zewnętrzną warstwę. Stanowi ona naturalną barierę i chroni przełyk oraz żołądek przed samostrawieniem i uszkodzeniami. Swoje funkcje może pełnić poprzez specyficzną budowę anatomiczną błony śluzowej żołądka oraz dzięki jej właściwościom fizyko – chemicznym czyli różnicy potencjałów elektrycznych między częścią podstawną a światłem komórek nabłonka, a także od warstwy śluzu pokrywającego powierzchnię komórek nabłonkowych. Śluz powierzchniowy jest lepki, bogaty w wodorowęglany wytwarzane przez gruczoły właściwe żołądka i wykazuje zjawisko adherencji czyli bardzo silnego przylegania do powierzchni komórek nabłonkowych żołądka. Dzięki temu zapobiega potencjalnym uszkodzeniom błony śluzowej podczas trawienia lub stresu. Komórki nabłonka będące na powierzchni tworzą barierę, która jest nieprzepuszczalna dla kwasu żołądkowego, natomiast błona podstawna, czyli najgłębsza warstwa śluzówki, bierze udział w intensywnych procesach regeneracyjnych w przypadku pojawienia się nawet najmniejszego uszkodzenia. Kiedy jednak dochodzi do zaburzeń w pracy lub budowie któregoś z elementów tej skomplikowanej machiny stosunkowo szybko dochodzi do upośledzenia funkcjonowania pozostałych składowych i w konsekwencji ich uszkodzenia. Jednoznaczne przyczyny powstawania refluksów nie są dokładnie znane. Przypuszcza się, że wymienione niżej przyczyny odgrywają w tym procesie ważną rolę, jednak aby poznać zależność między tymi mechanizmami i zweryfikować patogenezę refluksu musimy jeszcze poczekać na dokładniejsze badania tego zagadnienia. Refluks u psa, jak już wspomniałam, poza samodzielną jednostką chorobową może być także objawem innych zaburzeń, stąd trudno określić co jest przyczyną, a co już konsekwencją pewnych zaburzeń. Dużą rolę w powstawaniu refluksu odgrywa zaburzona motoryka przewodu pokarmowego, na przykład pojawienie się migrujących skurczów antyperystaltycznych, to znaczy takich, które przesuwają treść pokarmową w przeciwną niż prawidłowo stronę. Mogą one wystąpić w przełyku w czasie wymiotów lub nudności. Na ich powstawanie prawdopodobnie ma wpływ układ cholinergiczny, regulujący między innymi pracę przewodu pokarmowego, oraz obniżanie wydzielania somatostatyny czyli hormonu hamującego wydzielanie peptydów żołądkowo – jelitowo – trzustkowych: gastryny,sekretyny,wazoaktywnego peptydu jelitowego,glukagonu i insuliny,a także pepsyny i kwasu solnego w żołądku oraz enzymów trzustkowych. Zaburzona perystaltyka może się nasilać także poprzez tworzący się niekiedy odwrócony gradient ciśnień w świetle przewodu pokarmowego tak, że treść dwunastnicy lub żołądka cofa się z miejsca o wyższym ciśnieniu do rejonu o ciśnieniu niższym. Inną przyczyną refluksu może być relaksacja zwieracza umożliwiająca swobodny przepływ treści. Przy refluksie dwunastniczo – żołądkowym chodzi o odźwiernik, natomiast przy refluksie żołądkowo – przełykowym o dolny zwieracz przełyku. Przyjmuje się, że skurcze antyperystaltyczne częściej są przyczyną refluksu dwunastniczo – żołądkowego, natomiast różnice ciśnień i nieprawidłowe funkcjonowanie zwieraczy odpowiadają za wystąpienie refluksu żołądkowo – przełykowego. W przypadku refluksu dwunastniczo – żołądkowego dodatkowo możemy wskazać jeszcze kilka przyczyn jego wystąpienia. Może dojść do zmniejszenia częstotliwości skurczów perystaltycznych lub do zmniejszenia siły tych skurczów co prowadzi do zwolnienia opróżniania żołądka. Przyczyną tego refluksu mogą być też nieprawidłowości w budowie lub zaburzenia czynności zwieracza odźwiernika. Natomiast inną przyczyną refluksu żołądkowo – przełykowego może być też przepuklina wślizgowa rozworu przełykowego. Jest to zaburzenie polegające na przemieszczeniu się brzusznej części przełyku i/lub żołądka do klatki piersiowej poprzez rozwór przełykowy przepony czyli poprzez otwór w przeponie, przez który przełyk przechodzi przez klatkę piersiową do jamy brzusznej. Prowadzi to do upośledzenie działania dolnego zwieracza przełyku co sprzyja cofaniu się treści z żołądka. Przepuklina ta może być wrodzona lub nabyta. Przepuklina wrodzona może być spowodowana zaburzeniami w okresie rozwoju zarodkowego, natomiast do przepukliny nabytej mogą doprowadzić przewlekłe wymioty, zaburzenia obturacyjne dróg oddechowych albo uraz. Predysponowane do tego zaburzenia są psy ras: shar pei,chow chow,buldogi angielskie,buldogi francuskie. Żołądkowo – przełykowy refluks u psa może pojawiać się także wskutek zastosowania znieczulenia ogólnego, ponieważ większość środków znieczulających oraz atropina, obniżają napięcie dolnego zwieracza przełyku. Według badań naukowych od 10 do 55 procent psów poddanych zabiegom ortopedycznym, u których nie stwierdzono żadnych zaburzeń ze strony układu pokarmowego, występował przejściowy refluks u psa w okresie okołooperacyjnym. Niekiedy pojawienie się refluksu obserwuje się także u pacjentów, którzy cierpią na inne choroby, takie jak nadżerki lub wrzody żołądka, zapalenie przełyku czy kamica żółciowa, przy czym nie zawsze wiadomo co w danym przypadku jest przyczyną, a co skutkiem. Nadżerki i wrzody żołądka Powierzchniowy ubytek nabłonka i błony śluzowej niesięgający do warstwy mięśniowej błony śluzowej nazywa się nadżerką. Z czasem ubytek pogłębia się, uszkadza warstwę mięśni, a także naczyń krwionośnych i tworzy się wrzód. Jako przyczyny wystąpienia wrzodów żołądka podaje się dwa mechanizmy: Osłabienie zdolności ochronnej tak zwanej bariery nasilenia działania czynników agresji. Do czynników agresji należą kwas solny, pepsynogen, toksyny produkowane przez drobnoustroje lub inne substancje, które mogą się dostać do żołądka. Na powstawanie wrzodów mogą mieć wpływ także zmiany ogólnoustrojowe, takie jak: mocznica,posocznica,wstrząs hipowolemiczny,przewlekła anemia,hiperkalcemia,zaburzenia czynności wątroby,jak również zaburzenia motoryki żołądka i związane z tym cofanie się treści dwunastniczej do żołądka. Objawy choroby wrzodowej u psów są bliźniaczo podobne do tych pojawiających się przy chorobie refluksowej, a także wrzodom żołądka może towarzyszyć refluks u psa, dlatego aby postawić ostateczną diagnozę konieczna jest wizyta u lekarza weterynarii. Zapalenie przełyku Jest to choroba, która może mieć wiele przyczyn. Podczas jej przebiegu zmiany zapalne obejmują najczęściej błonę śluzową, rzadziej błonę podśluzową i mięśniową. Przyczyny zapaleń przełyku u psa to: refluks u psa żołądkowo – przełykowy,refluks u psa dwunastniczo – żołądkowy,choroby przebiegające z ostrymi lub przewlekłymi wymiotami,czynniki fizykochemiczne, takie jak substancje drażniące, żrące,ciała obce,czynniki zakaźne. Zmiany mogą dotyczyć części szyjnej, części piersiowej lub całego przełyku. Najczęściej jednak występują w części piersiowej, w okolicy dolnego zwieracza przełyku. Objawy kliniczne uzależnione są od nasilenia zmian oraz choroby podstawowej. Najczęściej stwierdza się: ulewanie,wymioty,nadmierne ślinienie,częste przełykanie,zmniejszony apetyt lub jego brak,nieprzyjemny zapach z jamy ustnej,utrudnione połykanie,bolesne połykanie. W przypadku zmian niewielkiego stopnia przebieg choroby może być bezobjawowy. Kamica dróg żółciowych Obecność kamieni w pęcherzyku żółciowym określa się mianem kamicy pęcherzyka żółciowego. Kamienie żółciowe są rzadko spotykane u małych zwierząt i często ich występowaniu nie towarzyszą objawy kliniczne, natomiast jeśli się pojawiają to pod postacią: wymiotów,braku apetytu,żółtaczki,apatii. Za przyczynę powstawania kamieni żółciowych uważa się: obecność zmian zapalnych i pozapalnych w drogach żółciowych,zastój żółci,zaburzenia w przemianie materii,inwazję glisty psiej. Przypuszcza się, że samoistnie występująca jedna z podanych przyczyn nie jest w stanie spowodować powstanie złogów czy kamieni, musi zaistnieć jednocześnie kilka z nich. Dodatkowo sporadyczne występowanie kamicy żółciowej u psów wynika prawdopodobnie z niższego stężenia cholesterolu oraz wyższej koncentracji substancji rozpuszczających cholesterol i czynników przeciwdziałających wytrącaniu węglanu wapnia w żółci. Dlaczego żółć jest niebezpieczna? Składniki żółci umownie możemy podzielić na dwie grupy. Pierwsza z nich obejmuje te odpowiadające za wykonywanie zadań żółci w organizmie, należą do nich tak zwane stałe składniki żółci, inaczej składniki podstawowe. Występują one w żółci w mniej więcej stałym stężeniu i są to przede wszystkim: woda, kwasy żółciowe, fosfolipidy, podstawowe elektrolity (HCO3 -, Na+, K+, Cl-), częściowo także barwniki żółciowe. Do drugiej grupy można zaliczyć substancje, których zawartość w żółci znacznie się waha lub jest okresowa. Związki te znajdują się w żółci na ogół w stosunkowo niewielkich ilościach i nie mają większego znaczenia w procesach trawiennych w dwunastnicy. Kwasy żółciowe są detergentami czyli substancjami powierzchniowo czynnymi mającymi zdolność zmniejszania napięcia powierzchniowego roztworów, dzięki temu umożliwiają działanie lipazie trzustkowej – enzymu odpowiedzialnego między innymi za trawienie tłuszczów w jelicie. Drugim składnikiem żółci są barwniki żółciowe, które mają znaczenie diagnostyczne – między innymi odkładają się w błonie śluzowej żołądka inkrustując ją i nadając jej charakterystyczne, pomarańczowe zabarwienie; odpowiedzialne są także za charakterystyczną, pomarańczową barwę wymiotów. Bardzo ważną właściwością kwasów żółciowych jest możliwość uszkodzenia błon komórkowych i zakończeń nerwowych, nie tylko w żołądku czy przełyku, ale także w jelitach, jeśli znajdą się w nich bez treści pokarmowej. Napływ żółci do żołądka powoduje zmiany w budowie błony śluzowej żołądka doprowadzając do znacznego zmniejszenia ilości śluzu i degeneracji komórek nabłonka. Zmiany te pojawiają się po upływie od 3 do 6 miesięcy ciągłego kontaktu komórek wyścielających żołądek z żółcią i innymi składnikami treści dwunastnicy. Objawy refluksu dotyczą głównie górnego odcinka przewodu pokarmowego (jama ustna, gardło, zwieracz gardła, górny odcinek przełyku) i występują w postaci: uczucia pieczenia w żołądku,nudności,wymiotów,bólów klatki piersiowej i okolicy nadżołądkowej,odłykania,uczucia pełności w okolicy żołądka. Zwierzę może kaszleć, odkrztuszać pienistą wydzielinę i odbijać gazy. Przy zaawansowanym zapaleniu żołądka może pojawić się spadek apetytu, a w konsekwencji spadek masy ciała. Wymioty mogą pojawiać się rano, na czczo, lub w ciągu dnia, między posiłkami. Często zawierają duże ilości śluzu i przyjmują żółtawo – pomarańczową barwę na skutek obecności żółci. Po zwróceniu nadmiaru żółci samopoczucie psa znacząco się poprawia. Jeśli Twój pies zachowuje się inaczej niż zazwyczaj, przyjmuje nienaturalne pozycje, wyje lub piszczy, nie chce jeść lub je mniej, wokalizuje podczas jedzenia, często przełyka, więcej się ślini, ulewa lub wymiotuje – nawet sporadycznie – koniecznie zabierz go do lekarza weterynarii. Łatwym do zauważenia objawem są nudności, które u zwierząt wyrażają się poprzez charakterystyczne poruszanie językiem i mlaskanie. Różnorodność objawów jest więc bardzo duża, a oprócz górnego odcinka przewodu pokarmowego, dodatkowo zmiany mogą pojawić się także w jamie nosowej, zatokach nosowych, krtani, trąbce słuchowej Eustachiusza, uchu środkowym i płucach. W jamie ustnej można zaobserwować uszkodzenie szkliwa zębowego lub paradontozę, a ze strony układu oddechowego: wyciek z nosa,charczenie,chrypkę,kaszel,przekrwienie,może się też rozwijać astma, zapalenie oskrzeli i zapalenie płuc. Czasem objawy mogą pozostać niezauważone przez właściciela, zwłaszcza, że mogą się wyrażać w różny, często niespecyficzny sposób. Początkowo są słabo widoczne i dopiero wraz z postępem choroby stają się łatwiejsze w zaobserwowaniu. Choroba refluksowa jest najczęstszą przyczyną zapaleń przełyku oraz żołądka. Może prowadzić także do nadżerek oraz wrzodów żołądka i przełyku, bliznowatości przełyku czyli zastąpieniu zdrowej błony śluzowej wyścielającej przełyk twardą, włóknistą tkanką, która zwęża światło przełyku. Zwężenie to powoduje silną bolesność podczas przełykania i po jedzeniu, pojawiają się trudności z połykaniem najpierw twardych, a następnie również miękkiego pokarmu i płynów, zwierzę nadmierne się ślinieni, wymiotuje po jedzeniu i chudnie. Przy nieleczonej chorobie refluksowej wystąpić również tak zwany przełyk Barretta czyli zmiany w budowie komórek nabłonka wyścielającego przełyk. Prawidłowo przełyk pokryty jest nabłonkiem wielowarstwowym płaskim nierogowaciejącym, jednak poprzez długotrwałe oddziaływanie na niego substancji drażniących zawartych w zarzucanej z żołądka treści zostaje on zastąpiony poprzez nabłonek walcowaty typu żołądkowego lub jelitowego. Przy tego typie zmianach poza znacznym nasileniem się objawów pies może wykazywać także duszność. Przewlekła, nieleczona choroba refluksowa może w konsekwencji prowadzić do choroby nowotworowej zarówno żołądka jak i przełyku. Choroby nowotworowe przełyku Nowotwory przełyku występują bardzo rzadko, stanowią one mniej niż 0,5% wszystkich nowotworów u psów. Zmiany najczęściej rozwijają się u psów starszych, z jednakową częstością u obu płci, bez wyraźnej predylekcji rasowej. Do najczęściej stwierdzanych nowotworów przełyku należą: raki płaskonabłonkowe,różne rodzaje mięsaków – mięśniaki gładkokomórkowe mięsakowe, włókniakomięsaki,kostniakomięsaki. Niekiedy przełyk może być wtórnie zajęty przez rozrastające się zmiany rozwijające się w sąsiadujących z nim narządach, takich jak tarczyca, grasica czy serce. Objawy kliniczne nowotworów przełyku u psów są konsekwencją zwężenia, a następnie zatkania światła narządu przez rozwijający się guz. Manifestują się one zazwyczaj: brakiem apetytu,osłabieniem,trudnościami w przełykaniu, czemu często towarzyszy silna bolesność. Zwierzę obficie się ślini, często także pojawia się nieprzyjemny zapach z jamy ustnej. Niekiedy obserwuje się zaburzenia oddechowe, które mogą być wynikiem zachłystowego zapalenia płuc. Czasami stwierdza się u psa gorączkę i obrzmienie w okolicy szyi. Typowym i najczęściej stwierdzanym objawem klinicznym są przewlekłe wymioty, które pojawiają się w czasie pobieraniu pokarmu i płynów; niekiedy obserwuje się regurgitację. Przewlekłe wymioty w szybkim tempie prowadzą do zmniejszenia masy ciała i wyniszczenia. Choroby nowotworowe żołądka W gabinecie weterynaryjnym coraz częściej spotyka się pacjentów cierpiących na choroby nowotworowe, a spośród wszystkich zwierząt domowych psy są gatunkiem, u których występują najczęściej. U zwierząt nowotwory żołądka występują stosunkowo rzadko, stanowią około 1% wszystkich przypadków onkologicznych. Najczęściej lokalizują się w okolicy odźwiernika. Według statystyk dotykają one częściej samców niż u samic. Nie ma jednoznacznych badań, które wskazywałyby na predyspozycje rasowe, chociaż naukowcy zwracają uwagę na częstsze ich występowanie u: west highland white terrierów,owczarków niemieckich,owczarków belgijskich,owczarków szkockich,a także beagle. Większość opisywanych nowotworów żołądka ma charakter złośliwy, z czego 60-70% stanowią gruczolakoraki. Rzadziej diagnozuje się mięśniaki gładkokomórkowe mięsakowe, chłoniaki, plazmocytomy pozaszpikowe i włókniakomięsaki. Z reguły pojawiają się u psów pomiędzy 8 a 9 rokiem życia, często dają przerzuty do regionalnych węzłów chłonnych, wątroby i płuc przez co rokowanie jest niepomyślne. Nowotwory żołądka w wielu przypadkach dają objawy kliniczne zbliżone do tych, które pojawiają się w przebiegu nowotworów przełyku. Z racji tego, że nie są specyficzne zazwyczaj rozpoznanie stawia się, gdy proces chorobowy jest już bardzo zaawansowany i rokowanie jest niepomyślne. W przebiegu zaawansowanej choroby nowotworowej, ale także innych schorzeń przewodu pokarmowego jak na przykład wrzodów żołądka, może pojawić się krwawienie. Pojawiające się wtedy wymiociny mogą być podbarwione świeżą krwią, ale częściej mają charakter fusowaty – krew w żołądku zostaje ścięta przez kwas solny. Innym objawem powiązanym z krwawieniem jest bladość błon śluzowych i smoliste, czarne stolce, którym barwę również nadaje krew, na którą działały kwas żołądkowy i enzymy trawienne. Warto pamiętać, że świeża krew w kale psa pochodzi z końcowego odcinka przewodu pokarmowego, a nie żołądka. Refluks u psa diagnostyka Diagnostyka w kierunku rozpoznania choroby refluksowej przełyku psa Rozpoznawanie chorób przełyku i żołądka opiera się najczęściej na informacjach uzyskanych z: wywiadu lekarskiego,wyników badania klinicznego,badania ultrasonograficznego (USG),badania rentgenowskiego (RTG) przeglądowego,badania RTG kontrastowego,badania endoskopowego. Badania te nie są badaniami zastępczymi czy konkurencyjnymi, ale wzajemnie się uzupełniającymi. Dodatkowo wykonuje się badania krwi, które w przypadku refluksu niezbędne są do podania premedykacji i ewentualnego znieczulenia ogólnego, a następnie przeprowadzenia badań dodatkowych, ponieważ sam refluks u psa nie wpływa istotnie na parametry krwi. Wywiad lekarski Wywiad lekarski jest podstawą każdej diagnozy, dlatego bardzo ważne jest, żeby z lekarzem weterynarii rozmawiać szczerze. Warto wcześniej przygotować odpowiedzi na pytania takie jak: jakie niepokojące objawy pojawiły się u Twojego zwierzaka, jeśli podejrzewasz refluks u psa koniecznie zajrzyj do akapitu, gdzie opisałam objawy refluksu u psów i zastanów które z nich u niego występują;kiedy je zaobserwowałeś;czy zmieniło się ich nasilenie, na przykład czy wymioty pojawiają się częściej;czy stosowałeś jakieś leki;czy pies przyjmuje leki na stałe;czy w ostatnim czasie zmieniałeś karmę;czy w domu masz inne zwierzęta i czy u nich też pojawiły się jakieś niepokojące symptomy. Im więcej informacji, tym łatwiej lekarzowi weterynarii postawić wstępne rozpoznanie, ustalić diagnostykę różnicową czyli listę chorób, które objawiają się w podobny sposób i określić jakie badania należy wykonać, aby wstępne rozpoznanie potwierdzić bądź wykluczyć. Badanie kliniczne Podczas badania klinicznego lekarz sprawdza stan błon śluzowych i skóry oraz narządów i węzłów chłonnych dostępnych do badania wizualnego i palpacyjnego. Ocenia czy zwierzę nie jest odwodnione, nie ma widocznych oznak anemii lub żółtaczki, ocenia stan jamy ustnej. Mierzy także temperaturę, tętno i liczbę oddechów. Pozostałe badania wykonuje się na czczo. Zaleca się, aby zwierzęta nie dostawały jedzenia przez 24 godziny, a wody do picia przez sześć godzin. Zwracanie treści pokarmowej po podaniu premedykacji może spowodować uduszenie pacjenta lub rozwinięcie zachłystowego zapalenia płuc. Dodatkowo jej obecność wyraźnie ogranicza pole widzenia, uniemożliwiając przeprowadzenie badania. Ograniczenie podawania płynów zapobiega powstawaniu tak zwanego jeziorka żołądkowego, które utrudnia obserwację błony śluzowej tego narządu, zwłaszcza podczas endoskopii. Dodatkowym utrudnieniem mogą być pęcherzyki powietrza, których obecność również zostaje zminimalizowana przez krótkotrwałą głodówkę. Badanie ultrasonograficzne Jest to badanie nieinwazyjne, dlatego większość zwierząt pozwala na wykonanie tego badania bez podawania leków uspokajających. Najczęściej wymagane jest jednak dokładne wygolenie sierści na brzuchu. Dzięki badaniu ultrasonograficznemu można ocenić budowę i grubość ściany żołądka i jelit, ewentualną obecność nadżerek i ubytków w błonie śluzowej oraz motorykę przewodu pokarmowego. Ocenia się także budowę i wielkość innych narządów jamy brzusznej. Obraz ściany przewodu pokarmowego w badaniu ultrasonograficznym składa się z pięciu warstw. Przy zapaleniu żołądka towarzyszącemu refluksowi jego ściana ulega pogrubieniu, a jego warstwowa budowa zatarciu. Badanie radiologiczne przeglądowe Badanie radiologiczne wykonuje się w premedykacji czyli po podaniu leków uspokajających. Podczas tego badania można ocenić wielkość, kształt i położenie narządów wewnętrznych jamy brzusznej. Badanie radiologiczne kontrastowe Badanie radiologiczne kontrastowe polega na podaniu środka cieniującego do przewodu pokarmowego. RTG kontrastowe służy do oceny czasu pasażu jelitowego, perystaltyki, powierzchni błony śluzowej i zawartości przewodu pokarmowego, a także rozpoznawania zwężeń i niedrożności jelit, w tym ciał obcych i guzów. Badanie endoskopowe Badanie endoskopowe przełyku nazywamy ezofagoskopią, żołądka gastroskopią, natomiast dwunastnicy duodenoskpią. Jest to badanie wykonywane w znieczuleniu ogólnym. Badanie to umożliwia przeprowadzenie panendoskopii, tj. wziernikowania przełyku, żołądka, dwunastnicy i jelita czczego. Umożliwia ocenę stanu błony śluzowej, jej powierzchni, koloru, ewentualnej obecności nadżerek, przekrwień, płynów, żółci, zalegającej treści pokarmowej. Jeśli po zastosowanej głodówce stwierdzi się obecność zalegającej treści pokarmowej, zwłaszcza z domieszką żółci, podejrzewa się zaburzenia motoryki przedniego odcinka przewodu pokarmowego. Przy refluksie dodatkowo widoczne będzie przekrwienie błony śluzowej przełyku i/lub jelit, pogrubienie błony śluzowej, mogą pojawić się także wybroczyny i nadżerki. Podczas takiego badania można pobrać wycinek do badań histopatologicznych, które oceniają zmiany w budowie komórek błony śluzowej żołądka i/lub przełyku. Zarówno badanie rentgenowskie, jak i endoskopowe są badaniami bezpiecznymi. Powikłania po nich zdarzają się niezwykle rzadko, u części badanych obserwuje się objawy ze strony układu oddechowego oraz sercowo – naczyniowego wynikające w głównej mierze z przeprowadzonego znieczulenia ogólnego. Mogą wystąpić objawy niedotlenienia czy zachłystowe zapalenie płuc. Po badaniu endoskopowym zdarzają się różnego rodzaju infekcje, przede wszystkim zapalenia gardła, związane z manipulacją endoskopem. Najrzadszym powikłaniem jest przebicie ściany przewodu pokarmowego, związane głównie z przewlekłymi stanami zapalnymi czy owrzodzeniami. Pacjenci z zaburzeniami krzepnięcia również należą do grupy zwiększonego ryzyka powikłań pozabiegowych. Należy jednak raz jeszcze podkreślić, że badania te są zabiegami bezpiecznymi, a informacje jakie dzięki nim uzyskamy wiele wnoszą zarówno do postawienia diagnozy, jak i do opracowania skutecznej terapii. Refluks u psa leczenie Refluks u psa dieta Dieta jest podstawą leczenia refluksu oraz innych chorób przewodu pokarmowego. Należy podawać karmy lekkostrawne, gotowe karmy weterynaryjne typu gastrointestinal, zalecone przez lekarza weterynarii lub dobrze zbilansowane jedzenie gotowane. Trzeba zaznaczyć, że samodzielne gotowanie posiłków jest skomplikowane i skomponowanie jadłospisu tak, aby zaspokoiło wszystkie potrzeby żywieniowe psa najczęściej wymaga konsultacji z dietetykiem weterynaryjnym. Dodatkowo bardzo ważne jest dzielenie dawki dziennej pokarmu na kilka mniejszych porcji. Zaleca się stosowanie naparu i/lub odwaru z siemienia lnianego, który działa powlekająco i ochronnie na błonę śluzową przewodu pokarmowego. Daje bardzo dobre efekty i można go stosować zarówno leczniczo jak i profilaktycznie. Leki stosowane w przypadku refluksu u psów Wszystkie leki należy podawać wyłącznie z przepisu lekarza weterynarii, w dawkach przez niego określonych. Leki zobojętniające sok żołądkowy psa Leki zobojętniające sok żołądkowy zawierają nierozpuszczalne sole, dlatego nie mają działania ogólnego. Ich wpływ na pH treści żołądka jest niezbyt silny i krótkotrwały, dlatego uważa się, że są mało skuteczne w przypadku choroby refluksowej żołądka i przełyku w porównaniu z innymi lekami przez co nie są stosowane w weterynarii. Antagoniści receptora histaminowego Antagoniści receptora histaminowego, w tym cymetydyna, famotydyna i, stosowana do niedawna lecz już wycofana, ranitydyna, hamują wydzielanie kwasu żołądkowego poprzez blokowanie receptorów w komórkach okładzinowych żołądka. Leki te podaje się raz lub dwa razy dziennie, mogą być podawane niezależnie od pory posiłków. Według badań mają słabsze działanie w leczeniu choroby zapalenia refluksowego przełyku w porównaniu z inhibitorami pompy protonowej. Połączenie antagonistów receptora histaminowego z inhibitorami pompy protonowej może zmniejszać skuteczność tych drugich. Inhibitory pompy protonowej Inhibitory pompy protonowej, w tym omeprazol, pantoprazol, esomeprazol i lanzoprazol, mają dłuższe działanie niż leki zobojętniające sok żołądkowy lub antagoniści receptora histaminowego, a efekt maksymalny jest osiągany 2 – 4 dni po podaniu. Należy je podawać 30 minut przed jedzeniem, dwa razy dziennie. Długotrwałe stosowanie powinno być ograniczane. Do najczęstszych powikłań związanych z podawaniem inhibitorów pompy protonowej należą biegunka i dysbioza jelitowa. Sukralfat Sukralfat jest solą kompleksową, która działa poprzez tworzenie stabilnych połączeń z białkami w miejscach uszkodzenia błony śluzowej układu pokarmowego. Lek nie daje dobrych efektów w weterynarii, skuteczniejsze działanie uzyskuje się, kiedy podaje się go w postaci zawiesiny, a nie tabletek. Badania u ludzi pokazują, że ograniczenie produkcji kwasu może zmniejszyć ryzyko zapalenia przełyku wtórnego do choroby refluksowej przełyku i żołądka. Inhibitory pompy protonowej nie zapobiegają wprawdzie refluksowi żołądkowemu u psów, mogą jednak zwiększyć pH refluksu i dzięki temu zapobiec powstawaniu uszkodzeń. Refluks u psa rokowanie Choroba refluksowa rokowanie Rokowanie zależy od stopnia zaawansowania zmian w tkankach w momencie postawienia diagnozy. Przy szybko zdiagnozowanych i odpowiednio leczonej chorobie refluksowej objawy szybko ustępują i najczęściej problemy, przynajmniej czasowo, ustają. Zdarza się, że dochodzi do ich nawrotów, zależy to od przyczyny refluksu, jednak świadomy właściciel jest w stanie szybko zauważyć niepokojące zmiany i szybko zareagować. W takich sytuacjach powikłania zdarzają się ekstremalnie rzadko. Przy późno wykrytym refluksie, który zdążył doprowadzić już do poważnych zmian, rokowanie jest ostrożne lub niepomyślne. Dużą rolę odgrywa rodzaj powikłań, z którymi trzeba się zmierzyć. Część z nich, takich jak przewlekły stan zapalny, wymaga dłuższego leczenia, ale daje szansę na powrót do zdrowia. Przy powikłaniach w postaci nowotworów czy silnych zwężeń przełyku różnego tła rokowanie zawsze będzie złe. Podsumowanie Refluks u psa lub choroba refluksowa to stany, których nie można lekceważyć. Początkowo choroba refluksowa i refluks u psa mogą przebiegać bezobjawowo lub wyrażać się w łatwy do przeoczenia sposób. Z czasem, nieleczone, refluks u psa powoduje duży dyskomfort, a następnie wręcz cierpienie zwierzęcia. Choroba refluksowa i refluks u psa objawiają się w sposób mało charakterystyczny, dlatego na podstawie samej obserwacji psa nie można postawić jednoznacznej i pewnej diagnozy. Zawsze niezbędny jest szereg badań dodatkowych i konsultacja z lekarzem weterynarii. Nie warto z nią zwlekać, aby nie doprowadzić do groźnych powikłań i nie narażać pupila na ból. Jeśli etiologia refluksu jest poznana, należy, jeśli to możliwe, wyeliminować czynnik odpowiedzialny refluks u psa. Leczenie farmakologiczne refluksu u psa zalecone przez lekarza weterynarii stosuje się okresowo, natomiast zmiana diety i stylu żywienia musi zostać wprowadzona na stałe. Jakie są najczęstsze przyczyny refluksu u psa? Najczęstsze przyczyny refluksu u psa to nieprawidłowości w budowie lub zaburzenia czynności zwieracza odźwiernika, przepuklina wślizgowa rozworu przełykowego, zastosowanie znieczulenia ogólnego, nadżerki i wrzody żołądka, zapalenie przełyku, kamica dróg żółciowych. Które rasy najczęściej cierpią na nowotwory żołądka? Moderatorzy: Robert A., Jarek suczkaMaja Posty: 85 Rejestracja: 22 stycznia 2016, 21:27 witam. mam problem z suczką od jakiegoś czasu strasznie mlaszcze i ma ślinotok. Zaczęło się od jedzenia dużej ilości trawy i spowodowanie wymiotów. Następnie doszło lizanie podłogi , dywanów oraz wszystkiego. Byłam u veta- nic nie wykazało rtg, badanie kału. Dostała antybiotyk oraz coś przeciw wymiotom. Po dwóch tygodniach znowu to samo . Dostało bioprazol i nie toleruje go. Wymiotowała po tym cały dzień i noc. Dwa razy próbowałam i to samo. Dwa tygodnie teraz tylko mlaszcze . ma jakby nadmiar śliny , którą nie nadąża łykać, Ma apetyt , dobrze się wypróżnia , ale te mlaskanie jest nie do wytrzymania dla mnie i widzę że jej też dokucza. Dodam że ma krzywy zgryz, dolna szczęka jest wysunięta. Ale nie ma stanu zapalnego dziąseł oraz przykrego zapachu z pyska. Vet stwierdził że nie wie co jej jest. Do tej pory była na kurczaku z ryżem , teraz przestawiam ją na karmę suchą Royal sensitive. Proszę o jaką radę . suczkaMaja Posty: 85 Rejestracja: 22 stycznia 2016, 21:27 27 stycznia 2016, 22:48 Dziś ma znowu ten atak, dużo trawy. Nadmierny ślinotok, szybkie przełykanie jakby ciągle jej się odbijało. Co się położy to wstaje i patrzy mi w oczy , tylko ja nie wiem jak jej pomóc. Podaje jej Ranigast i Metoclopramidum 2Xpół tabletki. Podejrzewam albo zapalenie błony żołądka lub coś podobnego. proszę o rade. Retriver Posty: 1130 Rejestracja: 26 czerwca 2014, 08:43 28 stycznia 2016, 08:02 Wykonaj suczce usg jamy brzusznej, jak będzie stan zapalny żołądka to to wyjdzie, można by się pokusić o wykonanie rtg z kontrastem żołądka, jeżeli są nadżerki lub owrzodzenie to będzie wiadomo. U mojego psiaka tak było i pomógł dobrze dobrany antybiotyk, omeprazol i Buscopan, antybiotyk 14 dnia, reszta przez miesiąc. Jednak najpierw diagnoza. Jeżeli pies tak rzuca się na trawę to oznaka że w żołądku dzieje się coś nieciekawego AN44 Posty: 16 Rejestracja: 22 stycznia 2015, 21:38 28 stycznia 2016, 14:40 Mój pies tak ma,myślę że to z powodu trzustki ( u mojego psa) usg wychodzi dobrze a w badaniach krwi ma sporo podniesione enzymy Amylactiv musi być na bardzo ścisłej diecie,dość często ma napady mlaskania i jakby ślinotoku,trawę też pożera. Wiem,że często ją też boli gdyż znam już jej spojrzenie i ten wpatrzony dieta i jeszcze raz dieta (gotuję mięso i gotuję też warzywa) wystarczy że coś podje ,ciastko etc...źle się kończy. Tak jest u mojego psa,niekoniecznie Twój musi mieć to samo,ale warto zrobić badanie LIPA na trzustki i wątrobę. suczkaMaja Posty: 85 Rejestracja: 22 stycznia 2016, 21:27 28 stycznia 2016, 18:46 Retriver pisze:Wykonaj suczce usg jamy brzusznej, jak będzie stan zapalny żołądka to to wyjdzie, można by się pokusić o wykonanie rtg z kontrastem żołądka, jeżeli są nadżerki lub owrzodzenie to będzie wiadomo. U mojego psiaka tak było i pomógł dobrze dobrany antybiotyk, omeprazol i Buscopan, antybiotyk 14 dnia, reszta przez miesiąc. Jednak najpierw diagnoza. Jeżeli pies tak rzuca się na trawę to oznaka że w żołądku dzieje się coś nieciekawego Robiłam Usg i nic nie wykazało . Antybiotyk brała przez tydzień. w moim mieście nie ma RTG , ale będę zmuszona jechać do innego miasta. Dzięki za radę. suczkaMaja Posty: 85 Rejestracja: 22 stycznia 2016, 21:27 29 stycznia 2016, 22:28 AN44 pisze:Mój pies tak ma,myślę że to z powodu trzustki ( u mojego psa) usg wychodzi dobrze a w badaniach krwi ma sporo podniesione enzymy Amylactiv musi być na bardzo ścisłej diecie,dość często ma napady mlaskania i jakby ślinotoku,trawę też pożera. Wiem,że często ją też boli gdyż znam już jej spojrzenie i ten wpatrzony dieta i jeszcze raz dieta (gotuję mięso i gotuję też warzywa) wystarczy że coś podje ,ciastko etc...źle się kończy. Tak jest u mojego psa,niekoniecznie Twój musi mieć to samo,ale warto zrobić badanie LIPA na trzustki i wątrobę. Witam, umówiona jestem na badanie krwi, jednak nie wiem dlaczego akurat trzustka, dbam o nią jak o dziecko . Od początku jest na gotowanym kurczak z ryżem - może za mało warzyw. Wszystkie objawy zaczęły się w lipcu . Była źle zdiagnozowana i leczona na babeszjozę,pęcherz, wątrobę , a okazało się przy trzecim wecie że ma guza na kręgosłupie bo gdzieś sobie nabiła. Co samo po czasie zeszło, ale ile leków dostała i to jedynie mogło uszkodzić wątrobę i trzustkę. Jarek Lekarz weterynarii Posty: 13061 Rejestracja: 29 września 2004, 14:43 Kontakt: 01 lutego 2016, 09:52 są to objawy , które mogą dotyczyć błahych rzeczy ale takie objawy często występują także w bardzo poważnych stanach. Nie wolno bagatelizować takich obiadów. Trzeba dokładnie ustalić przyczyny co się dzieje u twojego psa. Taki objaw może dotyczyć zarówno objawów z powodu choroby zęba , ale równie dobrze może dotyczyć ciężkich problemów z żołądkiem skręt żołądka ostrego rozszerzenia żołądka, wgłobienia jelit, choroby przełyku. Przy Takich objawach musisz pilnie ustalić źródło tych objawów. suczkaMaja Posty: 85 Rejestracja: 22 stycznia 2016, 21:27 06 lutego 2016, 23:03 Zrobione badania do tej pory ,to Usg. badanie kału na robaki, próba wątrobowa i trzustka oraz cukier , wszystko ok. Umówiona jestem na badanie 12 i kwasu foliowego. Jakie badanie by pan sugerował jeszcze, by ustalić źródło tych objawów. Niektórzy weci czekają na dalsze objawy a o badania trzeba prosić. Wszystkie badania do tej pory , to na moją prośbę, a nie chciałabym coś przeoczyć. suczkaMaja Posty: 85 Rejestracja: 22 stycznia 2016, 21:27 10 lutego 2016, 22:44 dokładam wyniki krwi może pan coś wyłapie; ALT 71 AST 64,9 AP[ 42 [20-155] GLUKOZA 82 [70-120] KREATYNINA 124[79-150] MOCZNIK5,8[3,32-8,3] MORFOLOGIA KRWI MCV 68 [60-77] MCH 21 [19-25] MCHC 32[32-36] Erytrocyty 8,15[5,55-8,5] Hematokryt 55[37-55] Hemoglobina 17 [12-17,99] Leukocyty 7,3[6-16,5] Trombocyty 210[200-500] Limfocyty 2[1-4,8] CHOLESTEROL HDL 214 suczkaMaja Posty: 85 Rejestracja: 22 stycznia 2016, 21:27 11 lutego 2016, 20:04 Zauważyłam , że moja suczka ma dziwne skurcze w brzuch , coś w rodzaju czkawki , tylko w brzuchu i bez odgłosów czkania z pyska. Jest tego od 5 do 7 razy po czym coś się jej jakby ulewa do przełyku i natychmiast to łyka . I natychmiast siada. Nie bardzo wiem co to może być , ale na pewno związane z jej dolegliwościami. suczkaMaja Posty: 85 Rejestracja: 22 stycznia 2016, 21:27 01 maja 2016, 22:42 Zwierze: Pies, Maja Identyfikator: Wiek: 6 lat Badanie Wynik Jedn. Norma 3003 Test TLI (pies) badany parametr wynik badania wartosci referencyjne TLI µg/l >5 (watpl.: 3004 Witamina B12 Parametr Wartosc Wartosci referencyjne Witamina B12 5 (watpl.: Interpretacja wyniku Wartosci TLI ponizej µg/l wskazuja na niedoczynnosc zewnatrzwydzielnicza trzustki (EPI). Przy wartosciach wiekszych niz µg/l jest malo prawdopodobne wystepowanie tej jednostki chorobowej. Wartosci TLI pomiedzy i µg/l traktowane sa jako watpliwe i powinny zostac wyjasnione poprzez wykonanie powtórnego badania za 2-3 miesiace. Przyczyny wystepowania wyników falszywie fizjologicznych i falszywie watpliwych to: - nawracajace zapalenie trzustki w ostrej fazie, - pobranie próbki w przeciagu 12 godzin od ostatniego karmienia. Wartosci TLI powyzej 50 µg/l wskazuja na zapalenie trzustki. Niewydolnosc nerek poprzez zatrzymywanie TLI moze prowadzic do podwyzszenia wartosci tego parametru. 3004 Witamina B12 Parametr Wartosc Wartosci referencyjne Witamina B12 < 150 pg/ml 300-800 3005 Kwas foliowy Parametr Wartosc Wartosci referencyjne Kwas foliowy 11 ng/ml Jarek Lekarz weterynarii Posty: 13061 Rejestracja: 29 września 2004, 14:43 Kontakt: 09 czerwca 2016, 21:20 jak w tej chwili w ogóle się piesek czuje. Dlaczego mój pies się ślini? Niektóre psy ślinią się bardziej od innych i jest to rzecz naturalna. Dla niektórych ras, takich jak boksery, bernardyny czy buldogi, ślinienie to wręcz cecha charakterystyczna. Naszą czujność powinno wzbudzić nagła zmiana zachowania psa. Jeśli w dodatku pies się ślini i jest osowiały, trzęsie się lub zachowuje agresywnie powinniśmy natychmiast udać się do weterynarza. Dlaczego mój pies się ślini? Przyczyna ślinienia się psa jest czasem bardzo błaha. Niekiedy pies zagryzł patyk i zranił sobie podniebienie co wywołuje podrażnienie. Innym razem przyczyna jest bardziej złożona i wiąże się z alergią. Najczęściej jednak sygnalizuje ból zęba. Jeśli natomiast podejrzewamy zatrucie pokarmowe czy inną chorobę to warto skonsultować nasze obawy z lekarzem weterynarii. Czy mój pies się ślini bo ma wściekliznę Na filmach często widzimy psa z toczącą się pianą na pysku. Po czym pada diagnoza – wścieklizna. Jednak objaw jakim jest piana na pysku pojawia się bardzo rzadko. Wścieklizna to choroba układu nerwowego, ale czasem następuje gwałtownie i bezobjawowo. Najczęstszymi objawami wścieklizny jest unikanie kontaktu, zmiana w zachowaniu, skurcze mięśni, wymioty oraz nagła śmierć. Dlatego powiedzmy sobie szczerze… choroba ta powinna nam przyjść do głowy jako ostatnia. Więcej o wściekliźnie przeczytasz Na wściekliznę szczepimy psa co roku, choroba ta najczęściej przebiega bezobjawowo Przyczyny ślinotoku u psa Anatomia – U niektórych ras przyczyną jest anatomia a dokładniej mówiąc luźne i obwisłe wargi – fafle. Tak dzieje się w przypadku bokserów, buldogów francuskich, bernardynów czy bloodhoundów. Jeśli decydujemy się na takiego obślinionego pupila, pozostaje nam założyć mu bandankę by nie chodził wiecznie mokry. Przy śliniącym się towarzyszu takie chusteczki na pewno się przydadzą, pozwolą wytrzeć psa pysk, a także sierść Zatrucie – Nagłe ślinienie się psa może świadczyć o zatruciu pokarmowym. W takim przypadkach najważniejszy jest czas. Nie ma co czekać i gdybać, dlaczego mój pies się ślini. Tylko trzeba biec do lekarza weterynarii! Pomocne w odtruciu psa będzie, jeśli zlokalizujemy trutkę. Jeśli pies połknie lek, czy inną substancję zabierzcie opakowanie do gabinetu! Choroba lokomocyjna – Ślinienie może pojawić się podczas podróży, wówczas można psu pomóc podając psu środek na uspokojenie. Podrażnienie – Przyczyną nagłego ślinotoku może też być podrażnienie wywołane przez silny zapach, ostre pokarmy w tym przyprawy, ale też substancje chemiczne. Ból zęba – Najczęstszą przyczyną ślinotoku u psa jest ból zęba. Jego przyczyną może być stan zapalny dziąsła czy kawałek kości, plastiku lub innego ciała obcego, które utkwiło między zębami, aby temu zapobiegać zalecane jest mycie psom zębów. Można użyć dostępnych na rynku past do zębów albo roztworu z kaolinu. Skręt żołądka – Mocne ślinienie się psa, które pojawia się nagle i jest tak intensywne, że trudno je zignorować. Jeśli w dodatku towarzyszą mu wymioty i wzdęty brzuch może być objawem skrętu jelit czy żołądka. Bez zabiegu chirurgicznego pies udusi się, dlatego po zaobserwowaniu takich połączonych objawów pędem do lekarza weterynarii! Miska spowalniająca jedzenie zapobiega przed dolegliwościami żołądkowymi, pies który wolno je nie będzie łykał nadmiaru powietrza Alergia- Przyczyną ślinotoku może być też reakcja uczuleniowa na leki, repelenty, chemia domowa, którą pupil połknie korzystając z naszej nieuwagi itp. Dlaczego mój pies się ślini? O czym należy pamiętać? Teraz już wiecie dlaczego mój pies się ślini? Mimo wszystko pamiętajmy, że nieopanowany ślinotok, który pojawia się nagle u psa powinien być dla właściciela sygnałem do bacznej obserwacji. To objaw którego nie powinniśmy ignorować. Zamiast zastanawiać się o czym świadczy nadmierne ślinienie się psa, powinniśmy poszukać sposobu jak ulżyć mu w cierpieniu, które ten ślinotok sygnalizuje. W przypadku psów sprawa wydaje się prosta. Psy się czasem ślinią. Tak już mają i nie wzbudzają tym niepokoju opiekunów. W przypadku kotów jest inaczej. Mruczki ślinią się rzadko. Jeśli już to robią, jest ku temu wyraźny powód. Co zatem oznacza ślinienie się kota? Ślinienie się kota jest zazwyczaj związane z bólem Gdy przełykanie wywołuje ból, organizm zaczyna produkować więcej śliny, by nawilżyć gardło, przełyk i pomóc w połknięciu np. jedzenia oraz zmniejszyć bolesność śluzówki. Ślinienie się kota może wystąpić wskutek zatrucia organizmu, choroby wirusowej, stanu zapalnego dziąseł, kamienia nazębnego, złamania zęba, połknięcia sznurka, utknięcia ciała obcego w górnej części przewodu pokarmowego. Czasem przyczyną są chore nerki, owrzodzenia języka i podniebienia czy nowotwór. Niekiedy nadmierne ślinienie poprzedza wymioty – choćby niegroźnymi kłaczkami. Może też wystąpić na skutek nieumiejętnego podania bardzo gorzkiego lekarstwa. Gdy kot się ślini – masz powód do niepokoju Kiedy powinno wzbudzić niepokój? Gdy towarzyszą mu inne objawy, takie jak: zaczerwienie, owrzodzenie dziąseł, nieprzyjemny zapach z pyszczka, wymioty, utrata apetytu, osowiałość, chudnięcie. To już sygnały alarmowe – należy z kotem bezwzględnie udać się do lecznicy. Lekarz weterynarii zbada kota, obejrzy wnętrze pyszczka, być może zleci badania krwi, RTG lub USG, by sprawdzić, czy coś nie utknęło w przewodzie pokarmowym zwierzęcia. Wykluczy też (lub potwierdzi) możliwy stan się ze szczęścia W bardzo niewielu przypadkach ślinienie się u kota jest objawem stresu lub ma podłoże behawioralne. Zdarza się, że zdrowy kot, nagle podniecony zabawą lub pieszczotami zaczyna obśliniać dłonie opiekuna. Zachowanie to może towarzyszyć na przykład ugniataniu. To przypadek szczególny, który świadczy o wysokim zadowoleniu mruczka i nie powinien nas niepokoić. Pamiętaj: jeśli nadmiernemu ślinieniu się towarzyszą również inne niepokojące objawy, koniecznie poradź się lekarza weterynarii. Nie wolno bagatelizować tych symptomów, ponieważ kot, który się ślini – cierpi. Co więcej, przestaje przyjmować pokarm i szybko traci na wadze, co z kolei wpływa bardzo niekorzystnie na jego zdrowie.

pies się ślini i mlaska